شیخ علی اکبر برهان
آیت الله شیخ علی اکبر برهان در سال ۱۳۲۴ ق در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی در تهران، به نجف اشرف رفت و مدت سه سال در محضر آقا میرزا محمد عراقی و شیخ مرتضی طالقانی، تحصیل علم کرد. سپس به قم رفت و نزد شیخ محمدعلی حائری و آیت الله خوانساری فقه آموخت. پس از اتمام دروس سطح حوزه در قم، دوباره به نجف رفت و در آنجا از حوزه درس آیات عظام و خویی بهره برد. وی توانست از سید ابوالحسن اصفهانی، وکالت مطلقه بگیرد و پس از آن به تهران بازگشت و در مسجد لرزاده در جنوب تهران اقامه نماز جماعت کرد. مسجد و مدرسه لرزاده در تهران و دبستان پسرانه و دخترانه برهان و مدرسه علمیه برهان در شهر ری (جنب مسجد جامع) از یادگاری های او است.
علی اکبر برهان، درسال ۱۳۷۸ق در مکه معّظمه در گذست و در جده به خاک سپرده شد. از تاٌلیفات او می توان به؛ حدیث الایام (در ادعیه)؛ ربیع االاثار؛ احسن المجالس (تفسیر سوره یوسف)؛ تعلیقه برمکاسب، رساله لی در عدالت؛ بشائر النبویه؛ پریشان نامه (دفتر شعر) اشاره کرد.
قدمت مدرسه برهان (عتیق) درجوار حرم حطهر حضرت عبدالعظیم (ع)، به دوران سلجوقیان می رسد. این مدرسه در زمان رضاخان به دبستان و سپس به گورستان تبدیل شد. شیخ علی اکبر برهان در سال ۱۳۶۴ ق مدرسه را بازپس گرفت و به تعمیر و بازسازی آن همت گماشت. بازسازی سه سال بعد به پایان پذیرفت و در ۱۱ ذی قعذه سال ۱۳۶۹ ق (مصادف با زادروز امام رضا(ع)) طی مراسمی با حضور نمایندگان مراجع اعظام بازگشایی شد. در مدرسه برهان، طلاب بسیار تحصیل و استادان بنامی همچون شیخ محمدرضا بروجردی تدریس کرده اند. مدیریت این مدرسه همواره زیر نظر آستان بوده و در سال های اخیر، تجدید بنا شده است.